.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

هایپرترمیای پرفیوژن منطقه ای

هایپرترمیای پرفیوژن منطقه ای معمولا با تزریق مایعات گرم در یک اندام حرکتی، عضو و یا حفره ای از بدن همراه است و معمولا به همراه شیمی درمانی (سیلین[1] و همکاران، 2000) استفاده می شود. شیمی درمانی داخل صفاقی(فضای داخل شکم که شامل روده، معده و کبد است) یک تکنیک برای درمان سرطان در حفره­ی صفاقی از جمله سرطان معده می باشد ( کوناساکی[2] و همکاران، 2006؛ کرکار[3] و همکاران، 2009).

اصطلاح ” شیمی درمانی هایپرترمیا[4]” بدان معنی است که محلول شامل مواد شیمی­درمانی به درجه حرارتی بالاتر از دمای طبیعی بدن گرم می­ شود. در طول فرایند درمان، داروهای ضد سرطان بعد از گرم شدن در دستگاه از طریق حفره صفاقی وارد منطقه می شود. در این روش درجه حرارت حفره صفاقی به °C 42-41 می رسد. سرطان­هایی مانند سرطان روده بزرگ، سرطان تخمدان، سرطان معده، سرطان آپاندیس که به سطوح پوشش صفاقی گسترش یافته باشد، استفاده از این روش برای درمان را بسیار دشوار می کنند. با این حال هنگامی که این سرطان به حفره صفاقی محدود باشد، HIPEC یک گزینه برای درمان بیماری خواهد بود. سه روش عمده برای اجرای HIPEC در داخل حفره صفاقی وجود دارد. قبل از اینکه HIPEC تجویز شود، جراح با بهره گرفتن از روش استاندارد جراحی، تمامی تومورهای قابل مشاهده که در سراسر حفره صفاق وجود دارند را حذف می کند. به این جراحی کاهنده       می­گویند. پس از جراحی کاهش دهنده تومور،جراح HIPEC را انجام می دهد. بسته به نوع داروی سیتوتوکسیک، مدت زمان شیمی درمانی بین 30 تا 90 دقیقه تغییرمیکند. این عمل به خصوص در درمان سرطان تخمدان و سرطان روده­ی بزرگ استفاده می شود.

1-5-8- هایپرترمیای کل بدن[5]

هایپرترمیای کل بدن به مدت 8-4 ساعت دمای کل بدن را به °C5/39و یا به مدت 2-1 ساعت به دمایی نزدیک به °C42 می رساند. با این حال به علت آسیب پذیری بافت­های کبد و مغز، حداکثر درجه حرارت در روشWBH  به دمای °C42-8/41محدود می شود. دراین روش  توزیع دما در کل بدن یکنواخت بوده و بر اساس محل تومور انتخاب نمی شود. با این حال WBH حتی در دمای یکسان نیز نتایج متفاوتی با دیگر روش­ها دارد. در درمان سیستماتیک، خون باعث بقای تومور می­ شود، در حالی که در درمان محلی یا منطقه­ای، خون با دمای طبیعی بدن، تومور را سرد می کند.

دو روش مستقیم قابل اجرا برای انجام هایپرترمیای سیستماتیک وجود دارد. درمان خارج از جسم[6] و درمان درون جسم[7]. روش خارج از جسم که کمتر استفاده می شود، گرم کردن خون در خارج از بدن و پمپ کردن آن به بدن بیمار است. روش مناسب تر این است که محیط اطراف بیمار را تحت امواج مادون قرمز (و با بهره گرفتن از آب به عنوان فیلتر) قرار دهیم. گرم کردن خون در بستر مویرگی و زیر پوست، منجر به گرم کردن کل جریان خون شده و از این طریق تمام بدن گرم می شود. این روش با پوست بدن سازگارتر است. برای انجام این کار، برنامه WIRA خود را به سبب نفوذ بالای آن به بستر مویرگی زیر پوست از دیگر برنامه ها متمایز می کند. با WIRA می توان تداخل امواج مادون قرمز B و C را از تابش گرمایی حذف کرد. بنابراین توان تابش بالاتری را می توان در یک سطح قابل تحمل نسبت به تابش گرمایی فیلتر نشده اعمال کرد. بیمار در طول مدت درمان که ممکن است حدود یک تا چهار ساعت به طول انجامد، در حالت استراحت قرار دارد. دمای بدن بیمار در حدود 30 دقیقه به دمای هدف که °C8/41 است می رسد و در حدود یک ساعت در مرحله ی خنک شوندگی قرار می گیرد.

استفاده از WBH در حد متوسط (با درجه حرارت پایین تر) برای جلوگیری از مسائل جانبی نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این روش را بیشتر برای درمان سرطان هایی که در کل بدن شیوع پیدا کرده اند می­توان به کار برد. WBH امکان همکاری با درمان های معمولی را فراهم می کند. از معایب WBH می توان به ایجاد فشارهای سیستماتیک به سبب حرارت دهی کل بدن، عدم گرمایش لازم در تومور و محدودیت افزایش درجه حرارت بیش از °C 42 به دلیل بافت های حیاتی مانند قلب، ریه، کبد و مغز اشاره نمود.

[1] Ceelen

[2] Kunisaki

[3] Kerkar

[4] HIPEC

[5] Whole Body Hyperthermia (WBH)

[6] in vitro

[7] In vivo

.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

هایپرترمیا با  استفاده از  نانوذرات

مشکل عمده­ی درمان در دیگر روش­های هایپرترمیا، دست­یابی به توزیع حرارت همگن در بافت تحت درمان و عدم توانایی در انتخاب تومور می باشد، زیرا این روش ها در بهترین شرایط، گرما را به یک منطقه اعمال می­ کنند، در نتیجه دیگر بافت های اعضای بدن نیز به خطر می افتند.

درمان سرطان مبتنی بر فناوری نانو، نوع خاصی از گرما درمانی بینابینی با بهره گرفتن از نفوذ حرارت انتخاب شده به سلول های تومور است. این روش درمان، یکی از اولین کاربرد­های فناوری نانو در پزشکی بوده که بر مبنای گرمایش نانو ذرات اکسید آهن در یک میدان مغناطیسی خارجی( AC) می باشد. این تکنیک شامل قراردادن ذرات مغناطیسی در داخل تومور و سپس گرم­کردن آن­ها توسط یک میدان مغناطیسی خارجی می باشد. به این روش، هایپرترمیای سیال مغناطیسی[1] (MFH) یا نانو هایپرترمیا می گویند. بسته به طول مدت درمان و درجه حرارت تومور به دست آمده، سلول های سرطانی به طور مستقیم نابود شده و یا برای شیمی­درمانی یا رادیودرمانی آماده می­شوند. این نانوذرات در منطقه باقی مانده و این امکان را می­ دهند تا بتوان درمان را تکرار کرد. درمان­های حرارتی به واسطه­ نانوذراتی که در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفته­اند، با بهره گرفتن از هر یک از میدان های فرکانس رادیویی، مغناطیسی متناوب و یا تابش نزدیک به مادون قرمز به عنوان منبع انرژی به کار می­روند. در استفاده از این روش طرح های مختلفی از ساختار نانوذرات و لیپوزوم های حساس به حرارت جهت توسعه و تحویل انرژی وجود دارد.

1-6- عوارض جانبی هایپرترمیا

هایپرترمیا عمدتا در بخش تشعشع آنکولوژی و توسط آنکولوژیست انجام می شود. معمولا این روش به عنوان یک ابزار کمکی در استراتژی درمان عمل کرده و همراه با رادیودرمانی و شیمی درمانی استفاده می شود. بسیاری از درمان های هایپرترمیا با بهره گرفتن از دستگاه های خارجی و انتقال انرژی به بافت توسط فن آوری های EM انجام می گیرد. ارزیابی خطر قرارگرفتن انسان در معرض EM یا گرمای مربوط به آن وظیفه ی دشواری است، زیرا این ارزیابی شامل بسیاری از متغیرهای فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی می باشد. حداکثر مقدار EM که می توان انسان را در معرض آن قرار داد (MPE) که به آنها مقادیر مرجع نیز می گویند، دائما در حال تغییرند. لازم به ذکر است که بر اساس مطالعات فراوانی که از قرار گرفتن انسان تحت امواج الکترومغناطیسی بدست آمده است، گفته می شود که اگر این امواج کمتر از حد مجاز(MPE) باشند، این عمل از نظر پزشکی ایمن خواهد بود. در روش WBH اگر دما پایین تر از °C 43  نگه داشته شود، اغلب بافت های سالم آسیبی نمی بینند، اما به علت تفاوت در مشخصه­های بافت ها، ممکن است در بعضی از نقاط دماهای متفاوتی داشته باشیم. این مشکل باعث ایجاد جراحت، تاول و یا درد خواهد شد. چربی زیر پوست چهار برابر بافت های زیرین انرژی جذب می کند که می تواند مشکلاتی نظیر محدود کردن درجه حرارت در نقاط گرم و افزایش بروز سوختگی پوست شود. با این حال، درمان بی­خطر با بهره گرفتن از هایپرترمیا را می­توان توسط تومورهای نزدیک به چشم نشان داد. زمانی که با درمان به روش هایپرترمیا، تومور ناپدید شده، در حالی که چشم سالم و دست نخورده باقی مانده است.در پایان باید گفت که WBH را تنها می­توان برروی بیمارانی که از لحاظ سلامتی در وضعیت مناسبی به سر می برند، به کار برد.

[1] Magnetic Fluid Hyperthermia

.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

دلیل

در این قسمت تعریف لغوی و اصطلاحی دلیل را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

1-1-1-1 - تعریف لغوی : ادله جمع دلیل است و دلیل در لغت به معنای راهنما و چیزی است که برای اثبات امری به کار برده شود.1 همچنین دلیل را به معنای راهنما، راهبر، رهنمون و راه نماینده معنی نموده‌اند.²2فرهنگ کامل فارسی، آن را به معنای گواه، راهنما، نشان … و نیز آنچه برای اثبات امری به کار رود، معنی کرده است.

1-1-1-2-  تعریف اصطلاحی : درباره تعریف ادله از نظر اصطلاح علم حقوق، اتفاق نظر وجود ندارد؛ کارشناسان این فن، هر کدام تعریف خاص خودشان را از این واژه ارائه داده اند و برخی تعاریف دیگران را نیز به بوته نقد گرفته اند. بنابراین مهمترین تعاریف ارائه شده را در ذیل بیان می داریم :

1- آنچه وجدان دادرس را در اثبات ادعا قانع می کند، در علم حقوق اصطلاحاً دلیل نامیده می شود.1

2- راهنمای اندیشه را باید دلیل نامید؛ خواه در این راهنمایی وصول به مجهول موردنظر باشد یا صرفاً وصول به هدف مورد توجه باشد هر چند که مجهول حل نشود².[1]5

3- دلیل چیزی است که برای اثبات امری در خصوص دعاوی به کار می رود. قوانینی که جنبه اثباتی دارند و کاشف از امری می باشند دلیل نامیده می شود³.6

4- ادله اثبات دعوی در مراجع قضایی به کار می رود و ادعای مدعی را می تواند اثبات کند7 4⁴

5- قانون مدنی ایران نیز در تعریف دلیل در ماده 356 مقرر نموده : «دلیل عبارت از امری است که اصحاب دعوی برای اثبات دعوی یا دفاع از دعوی به آن استناد می نمایند.»

اندکی دقت، نشان می دهد که هیچ یک از تعریفهای فوق، تعریف دقیقی نیست. در هر یک از آنها روی جنبه خاصی تاکید شده است؛ در یکی بر جنبه اقناع وجدان دادرس به عنوان عنصر مقوم دلیل، تکیه شده است. در تعریف دیگر روی اثبات ادعا تکیه کرده و دلیل را منحصر در اموری دانسته است که بتواند ادعای مدعی را اثبات کند؛ در حالی که ادله اثبات دعوی ممکن است توسط کسی که اصلاً دعوایی ندارد مورد استناد قرار گیرد. مثلاً ممکن است آدمی خود به قاضی مراجعه کند و درباره جرمی که مرتکب شده است؛ اقرار نماید. از طرف دیگر، لزومی ندارد که دلیل حتماً بتواند وجدان قاضی را اقناع کند؛ زیرا قاضی در موارد زیادی، بدون این که اقناع وجدان حاصل کند؛ بر اساس ادله خاصی به فصل خصومت می پردازد و حتی در سیستم اقناع وجدان قاضی نیز استثنائاً چنین مواردی وجود دارد.

همچنین ممکن است که دلیلی لزوماً به اثبات ادعای مدعی نیانجامد؛ مثلاً اگر شهودی که از طرف مدعی برای اثبات دعوی شهادت داده‌اند؛ توسط دو شاهد عادل جرح شوند، در اینجا دو شاهد را می توان اسماً بیّنه به حساب آورد، در حالی که ادعایی به اثبات نرسیده است. قانون آیین دادرسی مدنی نیز به صراحت دلیل را مقید به امری می کند که توسط اصحاب دعوی مورد استناد قرار گیرد. چنان که اشاره شد، در مواردی از ادله استفاده می شود بدون آنکه طرف دعوایی در کار باشد (امور حسبی و …) و یا بدون آن که لزوماً مورد استناد یکی از طرفین دعوی قرار گرفته باشد، مثل اماره قضایی و قانونی که قاضی بدون استناد یکی از طرفین دعوی، می تواند آن را مستند حل دعوی و اصدار حکم قرار دهد.

البته مقوله های اجتماعی و آنچه بدان ارتباط می یابد، برخلاف عناصر و موضوعات علوم دقیق عقلی، مثل ریاضی، منطق و … ، اصولاً از چنین خاصیتی برخوردار می باشد و نمی توان برای آنها تعریفی صد در صد جامع و مانع ارائه کرد. بهترین تعریف در چنین مقوله‌هایی، تعریفی است که از جامعیت نسبی برخوردار بوده، حاوی بیشترین ویژگیهای آن مقوله باشد. بنابراین می توان تعریف ذیل را ارائه نمود :

«دلیل، امر معلومی است که غالباً توسط یکی از اصحاب دعوی در مراجع قضایی برای آشکار ساختن حقیقت امر مجهول، مورد ادعا به کار می رود؛ خواه موجب اقناع وجدان قاضی یا کشف مجهولی شود و یا صرفاً حل دعوی مورد توجه باشد».

1-محمدبن مکرم این منظور جمال الدین ،1417 هـ.ق لسان العرب (بیروت : دارالفکر، چاپ ششم)، ج11، ص 249.

2-دهخدا علی اکبر 1341 لغت نامه دهخدا (تهران:چاپخانه دانشگاه تهران،)، ج20، ص 191.

1-صدرزاده افشار سیدمحسن ،1376ادله اثبات دعوی (تهران : مرکز نشر دانشگاهی، چاپ سوم)، ص3.

2-جعفری لنگرودی محمدجعفر،1369 دانشنامه حقوقی (قم:انتشارات طه،) ج4، ص 312.

3-جعفری لنگرودی محمدجعفر ،1370 ترمینولوژی حقوق (تهران :‌کتابخانه گنج دانش، چاپ هشتم،)، ص 309.

4-حسینی نژاد حسینعلی ،1374 ادله اثبات دعوی (تهران : نشر میزان،)، ص 7.

.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

در این قسمت تعریف لغوی و اصطلاحی دیجیتال مورد بررسی قرار می گیرد.

1-1-2-1- تعریف لغوی : واژه دیجیتال (Digital) از ماده «digit» گرفته شده است. «digit» کلمه ای لاتین و به معنی انگشت است و به علت اینکه انگشت دست می تواند برای شمارش بکار رود؛ همچنین واژه رقم را مترادف و هم معنی با آن عنوان نموده اند.1 برخی از محققین معتقدند واژه دیجیتال در اصل از

واژه‌ی فارسی و کردی «دپل»2 به معنای انگشت یاری جستن گرفته شده که در این صورت «دپلمان» برابر

دیجیتال است3¹در برخی فرهنگهای لغت برای واژه دیجیتال دو معنی ذکر کرده اند :

1- بکارگیری سیستم دریافت و ارسال اطلاعات بوسیله مجموع اعداد صفر و یک که نشان دهنده این است که نشانه و علامت الکترونیکی وجود دارد یا خیر. مانند دوربین دیجیتالی،‌آنتن دیجیتالی، ماهواره و فرستنده های دیجیتالی.

2- (در ساعتهای مچی و نظایر آن) نشان دهنده یک سری اطلاعاتی بوسیله کاربرد ارقام یا نشانهای الکتریکی دیگر بدون استفاده از دست. مانند اطلاعات به نمایش گذاشته شده روی صفحه های MP3 Player4

1-1-2-2- تعریف اصطلاحی : در تعریف اصطلاحی، دیجیتال ، اطلاعات و داده‌های ارزشمند تحقیقاتی ای معنی شده اند که بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده یا توسط آن انتقال داده می شوند.

بنابراین ادله دیجیتال در برگیرنده‌ی هر نوع داده‌ی دیجیتالی است که می تواند مُثبِت امر حقوقی یا اثبات کننده وقوع جرم و یا فراهم کننده ارتباط بین جرم و قربانی آن یا جرم و عامل ارتکابی آن باشد. یک داده دیجیتالی اساساً ترکیبی از شماره هایی می باشد که ارائه دهنده اطلاعاتی در زمینه های متنوع می باشد که از آن جمله می توان به متن²1، تصویر³2، صوت⁴3 و فیلم ویدیویی⁵4 اشاره کرد. به عبارت دیگر، ادله دیجیتالی، داده ها و اطلاعات الکترونیکی ارزشمندی هستند که بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده یا توسط آن انتقال داده می شوند. این ادله تحت شرایطی می تواند مورد بررسی، جمع آوری،‌ ذخیره سازی و حتی مورد استناد قرار گیرد. گاهی اوقات اطلاعات ذخیره شده در کامپیوتر تنها سرنخ موجود در بازرسی و تعقیب است. مثلاً در یک پرونده، پیامهای ارسال شده از طریق پست الکترونیکی تنها خط ارتباطی بازرسی و تعقیب بین قاتل و قربانی بوده است. به این نحو که در اکتبر 1996 زنی به نام «لوپاتکا» که اهل مریلند آمریکا بود به همسرش می گوید که برای ملاقات دوستش منزل را ترک می کند ولی پس از چند روز خبری از او نمی شود و همین امر باعث می گردد تا شوهرش، موضوع گم شدن همسر خود  را به پلیس اطلاع دهد. در خلال بازرسی هایی که پلیس انجام داد به صدها پیام الکترونیکی برخورد کرد که میان «لوپاتکا» و مردی به نام «گلاس» رد و بدل شده بود. محتویات پیام مذکور، ماموران را به سمت کارولینای شمالی، محل اقامت «گلاس» راهنمایی و آنها جسد کبود لوپاتکا را یافتند که دستان و پاهای وی بسته شده و به نحو فجیعی کشته شده بود. در ضمن بازجویی ها، «گلاس» اعتراف کرد که بطور تصادفی در جریان رابطه‌ی جنسی، لوپاتکا را به قتل رسانده است.

بدین ترتیب، حجم بسیار وسیعی از امور دیجیتالی و ادله ناشی از وسایل و ابزارهای دیجیتالی در تمامی شوون اطراف ما وجود دارد. درایو سخت کامپیوتر می‌تواند یک کتابخانه‌ی کوچک را در خود ذخیره کند. دوربین های دیجیتال می‌توانند صدها تصویر را با کیفیت و وضوح بالا ذخیره نمایند و یک شبکه کامپیوتری می تواند در برگیرنده‌ی حجم گسترده ای از اطلاعات اشخاص و عملکردهای آنان باشد.

1- Long man Handy Learner’s, british press, fifth edition, 2003, p.115.

2- Depel.

1- توکلی محمد ؛1375 مدارهای منطقی (شیراز : انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ دوم)، ص 7.

.

2- Text.

3 - Picture.

4- Voice

5- Video.

.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

1-1-3-1- تعریف لغوی:از لحاظ لغوی در فرهنگهای مختلف «Cyber» به معنی – مجازی ، غیرملموس و متضاد لغت انگلیسی Virtual(واقعی) است.

1-1-3-2-تعریف اصطلاحی:در اصطلاح از سایبر سپیس تعاریف گوناگونی ارائه شده است. در ذیل به چند نمونه از آنها اشاره می نماییم؛2

1- «سایبر سپیس» مجموعه بهم پیوسته موجودات زنده از طریق رایانه و ارتباطات راه دور بدون در نظر گرفتن جغرافیای عینی است.3

2- سایبر سپیس فضا و اجتماع شکل گرفته توسط رایانه، شبکه های رایانه ای و کاربران است.به عبارتی

یک دنیای مجازی که کاربران اینترنت وقتی Online4¹ هستند موجودیت پیدا می‌کند²5

3- «سایبر سپیس» جایی است که شما هنگامیکه با تلفن صحبت می کنید هستید³6

4- «سایبر سپیس» یک ناحیه «واقعی» است. فعالیتهایی در این فضا اتفاق می افتد از جمله تبادل اطلاعات و راههایی برای تجمع اطلاعات (مثل گردهمایی خبری …)⁴7

با توجه به تعاریف فوق می توان سایبر سپیس را چنین تعریف نمود : «محیطی است مجازی و غیرملموس، موجود در فضای شبکه های بین المللی (این شبکه ها از طریق شاهراهای اطلاعاتی مثل اینترنت بهم وصل هستند) که در این محیط تمام اطلاعات راجع به روابط افراد، فرهنگها، ملتها، کشورها و بطور کلی هر آنچه در کره خاکی بصورت فیزیکی و ملموس وجود دارد (به صورت نوشته، تصویر، صوت، اسناد) در یک فضای مجازی به شکل دیجیتالی وجود داشته و قابل استفاده و دسترس استفاده کنندگان و کاربران می باشند و با رایانه، اجزاء آن و شبکه های بین المللی بهم مرتبط می­باشد.»⁵[1]بنابراین،در سایبر سپیس محدوده فعالیت کاربر به مرزهای فیزیکی یک خانه یا یک محل کارو حتی مرزهای یک کشور محدود نبوده و براین اساس هر کاربر می تواند با کمترین هزینه در هر زمان و یا مکان با سایر مردم در هر نقطه ای از جهان ملاقات کند و هر اطلاعی را با هر کمیت و کیفیت مبادله کند ،بدون اینکه محل حضور واقعی و هویت وی مشخص باشد.

محیط سایبر هر دو حوزه صحنه های وقوع جرم در دنیای واقعی و صحنه های وقوع جرم در محیط صرف دیجیتال را دربر می گیرد. در صورتی که جرم در دنیای فیزیکی به وقوع بپیوندد و کامپیوتری که دسترسی به شبکه دارد در صحنه وقوع جرم باشد؛ بازرسان باید از کامپیوتر و شبکه مربوط جهت یافتن ادله دیجیتال بازرسی و تحقیق به عمل آورند. برای مثال در صورتی که جرم موردنظر در ابتدا در محیط شبکه مشاهده یا ضبط شده، بازرسان موظفند تمامی ادله دیجیتال مربوطه را که بر روی شبکه موجود است جمع آوری نموده و در صورت امکان موقعیت فیزیکی کامپیوترهای اولیه را که در جریان موضوع قرار داشتند مشخص نموده و با آنها به مثابه صحنه ارتکاب جرم رفتار کرده و در صورت لزوم حکم بازرسی دریافت و ادله فیزیکی و دیجیتال را جمع‌ آوری نمایند¹[2]

1- Cyber Space.

2- برخی معتقدند که اگر چه «فضای سایبر» اصطلاحی نسبتا جدید است،اما مفهوم آن جدید نیست و پیدایش  این مفهوم همزمان با اختراع تلفن توسط الکساندر گراهام بل در سال 1876 بوده است.ر.ک:جینا دی آنجلیلز،جرایم سایبر،مترجمانحافظی سعید وخرم آبادی عبدالصمد1383 (تهران:دبیر خانه شورای عالی اطلاع رسانی ،)، ص 7.

3- http/searchwebservices.techtarget.com / definition.[1386/1/19]

1- برای وصل شدن به شبکه و اصطلاحاً Online بودن نیاز به کامپیوتر، مودم و خط تلفن یا خطوط مخابراتی دیگر اعم از ارتباط فیزیکی و غیرفیزیکی دارد. رایج ترین خطوط مخابراتی فیزیکی شامل DSL (لایزر لاین) و XDSL (لایزر لاین پیشرفته) و ISDN (خطوط مخابراتی اروپا) و Optical fibre  یا فیبر نوری می باشد. وصل شدن به شبکه بین المللی از طریق خطوط فوق و خطوط تلفن بصورت online غیرمستقیم می باشد (در ایران غالباً به همین صورت می باشد) در online مستقیم به صورت (International connection point) ICP یا نقطه تماس بین‌المللی از طریق ماهواره و بصورت نصب بشقابهای ماهواره ای فرستنده و گیرنده صورت می گیرد. لازم به ذکر است در ایران مجوز نصب ماهواره ای بصورت موردی بوده و به هر شخصی این مجوز داده نمی شود و اکثر مجوزهای صادره به شرکتها و نهادهای دولتی و علمی و دانشگاهی بوده است.

2- http/www.Atis.Org.tg2k /-cyberspace.html.[1385/9/15]

3- john perny Borlow.

4- On The Linguistic Nature Of A / Becspace And Virtual Communities.

5-  بطور کلی برای وارد شدن به فضاهای مجازی نظیر اینترنت ، نیاز به تجهیزات داریم. این تجهیزات عبارتند از: کامپیوتر، Modem5،در دسترس داشتن فضا یا شبکه های مجازی بین اللملی و سرانجام،وصل بودن به شبکه یا فضای بین المللی (Online)بنابراین برای آنکه شخص (کاربر) وارد سایبر از طریق شبکه اینترنتی شود باید پس از فراهم نمودن تجهیزات اولیه (کامپیوتر، مودم، خطوط مخابراتی) به شبکه وصل شده (Online) و پس از آن آدرس و سایت موردنظر خود را انتخاب و با توجه به نوع، موضوع و هدف خود به بررسی و یا اقدامات در آن بپردازد.

1- برای مطالعه بیشتر ر.ک:بیگیابراهیم حسن،1384 ،حقوق و امنیت در فضای سایبر(تهران:موسسه ابرار معاصر)