.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

فواید و نکات مثبت بازی در کودکان و دانش آموزان

• • بازی در رشد جسمی انسان تاثیر می گذارد . فروبل اعتقاد دارد بازی یکی از مهمترین عواملی است که می تواند باعث هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی ، روانی و اجتماعی گردد. شاید بتوان گفت که این فایده بازی اولین و بدیهی ترین تاثیر بازی است و مسلمادر سلامت و شادابی جسم و روان تاثیر به سزایی دارد.

• • بازی عاملی است که به وسیله آن می توان نقط قوت و ضعف خود را شناخت و این در واقع نوعی واقعیت آزمایی است که بدان وسیله می توان با شناخت خود به تقویت بیشتر نقاط قوت و برطرف کردن نقاط ضعف اقدام نمود .
  • بازی تعیین کننده جایگاه اجتماعی است ، کودک از طریق بازی به فعالیت های مفرحیمی پردازد که در آن مقبولیت اجتماعی بیابد و هر چه در این راه موفق باشد جامعه پذیری راحت و سهل تری خواهد داشت. مشارکت ، همکاری و رعایت حقوق و رعایت قوانین اجتماعی در بازی ها یاد گرفته می شود .

• • بازی وسیله ارتباط با کودک است ، با بهره گرفتن از بازی می توان با کودکان رابطه برقرار نمود. در کودکان به علت اینکه از لحاظ کلامی به پختگی لازم نرسیده اند ، بازی می تواند وسیله موثر ارتباط باشد، الفت و موانست با کودک از طریق بازی به راحتی صورتمی گیرد.
  • کودک از طریق بازی علاقه اجتماعی را که نمادی از ظرفیت انسان برای تعامل با اجتماع است یاد می گیرد.
  • بازی باعث شکوفایی شخصیت شده ، در تکوین آن موثر می باشد ، با توجه به اینکه بازی نوعی بیان خود است و کودک از طریق آن خود را می نمایاند لذا جهت شناخت نیازها ،علایق ،استعدادها و سایر ویژگیهای شخصیتی شیوه ای موثر می باشد . ورود به دنیای کودک از طریق تجربیات بازی منجر به پیدایش نظام درمانی، بازی درمانی شده است .
  • روش برخورد کودک با بازی ، انتخاب او و اهمیتی که بدان می دهد همه بیانگر نگرش و رابطه او با محیط و چگونگی وابستگی او با هم نوعان خود است (لندرث، ۱۳۷۰).
  • بازی های کودک در رشد اجتماعی او موثر هستند زیرا شخصیت خود را چنانکه هست در میدان بازی آشکار می سازد ، در بازی است که کودک نوع و میزان تصور و تخیل ، استعداد همکاری و معامله منصفانه خود را آشکار می کند . بازی عامل موثر و مهمی در تعیین و تربیت ارزش های اجتماعی است ( شعاری نژاد، ۱۳۶۸).
  • بازی نوعی تخلیه روانی است . به ویژه برای کودکانی که ابزار اساسی سازش با اجتماع یعنی زبان را کسب نکرده اند و قادر به بیان نیات خود به صورت کلامی نمی باشند ، بازی می تواند بهترین وسیله ی تخلیه ی روانی باشد ، ارسطو نیز به این ویژگی اشاره داشته و گفته است که بعضی از ویژگی های روانی چون پرخاشگری ، افسردگی و … در بازی برون ریزی شده یا تصعید می یابد.

• حس کنجکاوی کودک در جریان بازی او را به تفکر خلاق ، سازنده و ابتکار و خلاقیت رهنمون می سازد .
• بازی عامل جبران کننده یا جانشین کار است ، به این معنی که تا زمانی که کودک توانایی انجام کار ندارد، بازی جای آن را گرفته و به عنوان عاملی در خشنود سازی او عمل می نماید . در این رابطه بازی نشانه ای از آرزوهای برآورد نشده ای محسوب می شود که در موقعیت واقعی امکان تحقق آن میسر نیست .
• بازی در ایجاد الگوی رفتاری مطلوب و خاموش سازی رفتار نامطلوب موثر است و این نوعی یادگیری است . کودک درضمن بازی با اسباب بازی های گوناگون ، به مرور اندازه ، رنگ ، ترکیب ، ارزش و اهمیت اشیاء را یاد می گیرد و اطلاعاتی درباره محیط زندگی خود به دست می آورد ( شعاری نژاد، ۱۳۶۸).
• از بازی می توان جهت پرورش خلاقیت نیز استفاده نمود . عده ی زیادی از مردم مقداری از وقت خود را صرف بازی های مختلف می کنند که بعضی از آن ها می توانند روشی برای پرورش خلاقیت باشد . بازی های فکری از قبیل حل جدول ، معما و بازی شطرنج می تواند خلاقیت را شکوفا سازد . اگر در بازی های سازنده ای مانند سبد سازی ، مدل سازی و سایر کارهای هنری و دستی فرد خودش طرح را ساخته و به اتمام برساند خلاقیت بیشتر نمایان خواهد شد (اسبورن، ۱۳۷۵).
• بازی به عنوان یک وسیله آموزشی هم مورد استفاده قرار می گیرد . در مدارس پیش دبستانی ، مهدهای کودک و کودکستان ها با بهره گرفتن از بازی های مختلف به آموزش و پرورش کودکان اقدام می نمایند . این فایده بازی به صورت علمی توسط مونته سوری ، دکرولی و دیگران پیشنهاد شده است و استفاده ی عملی فراوانی دارد.

شاید بتوان بازی را اینگونه بیان نمود که بازی، زندگی کودک نیست اما تمام زندگی کودک، بازی است. در تعریف بازی آمده است که بازی به فعالیت جسمی، ورزشی یا ذهنی برای سرگرمی یا تفریح و یا اجرای نقش در یک نمایش یا یک فیلم اتلاق می شود (فرهنگ معین). بازی خود نوعی فعالیت و تحرک است که این خود نیز به این به معنای جنبیدن، جنبش و کوشش می باشد.

بازی وسیله طبیعی کودک برای بیان و اظهار ((خود)) است. اریکسون بازی را اینگونه تعریف می کند، بازی کودکان عبارت است از تلاش برای لمس و حس دنیا و تحت کنترل در آوردن و آشنا شدن با آن. کودکان دارای زندگی خصوصی اند، که نام آن بازی است. او همیشه در حال رام کردن زندگی کوچک خود یعنی بازی است. بنابراین یکی از مهمترین انگیزه های عینی و علمی کودکان، حاصل امکان بروز یافتن این زندگی کوچک است.

روانشناسان دوره کودکی را دوره بازی کردن کودک می دانند . بازی کودک ابتدا با اشیاء است و سپس شامل انسان ها می شود . از سنین ۳ و ۴ سالگی کودک به تدریج به بازی های گروهی و اجتماعی رو می آورد .

در این گونه بازی ها کودک رفتار با دیگران را تمرین می کند و با اصول زندگی جمعی و چگونگی رفتار با دیگران به تدریج آشنا می شود و این به رشد اجتماعی و اخلاقی او کمک می کند . بازی حس کنجکاوی ، ابتکار و خلاقیت کودک را بر می انگیزد و به رشد ذهنی او کمک می کند . همچنین بازی از لحاظ جسمی موجب هماهنگی عضلات و اعضای بدن می شود و در نتیجه حرکات بدنی طفل را به بهترین وجه ممکن شکل می دهد . بازی باعث نیرومندی کامل و رشد صحیح جسمانی می گردد . از طریق بازی حواس دیگر کودک مثل لامسه ، بینایی ،توازن و تعادل به کار افتاده و مهارت های لازم را برای کودک ایجاد می کند. پس به خاطر داشته باشیم که شغل کودک مخصوصا از ۴ تا ۷ سالگی بازی است.

فواید و نکات مثبت بازی در کودکان و دانش آموزان

• بازی در رشد جسمی انسان تاثیر می گذارد . فروبل اعتقاد دارد بازی یکی از مهمترین عواملی است که می تواند باعث هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی ، روانی و اجتماعی گردد. شاید بتوان گفت که این فایده بازی اولین و بدیهی ترین تاثیر بازی است و مسلمادر سلامت و شادابی جسم و روان تاثیر به سزایی دارد.
• بازی عاملی است که به وسیله آن می توان نقط قوت و ضعف خود را شناخت و این در واقع نوعی واقعیت آزمایی است که بدان وسیله می توان با شناخت خود به تقویت بیشتر نقاط قوت و برطرف کردن نقاط ضعف اقدام نمود .
• بازی تعیین کننده جایگاه اجتماعی است ، کودک از طریق بازی به فعالیت های مفرحیمی پردازد که در آن مقبولیت اجتماعی بیابد و هر چه در این راه موفق باشد جامعه پذیری راحت و سهل تری خواهد داشت. مشارکت ، همکاری و رعایت حقوق و رعایت قوانین اجتماعی در بازی ها یاد گرفته می شود .
• بازی وسیله ارتباط با کودک است ، با بهره گرفتن از بازی می توان با کودکان رابطه برقرار نمود. در کودکان به علت اینکه از لحاظ کلامی به پختگی لازم نرسیده اند ، بازی می تواند وسیله موثر ارتباط باشد، الفت و موانست با کودک از طریق بازی به راحتی صورتمی گیرد.