گاو شیری از دیرباز نقش مهمی در تامین برخی مواد مغذی مورد نیاز انسان داشته است. ارزش غذایی بالای شیر برای انسان، قرن هاست

 كه شناخته شده و مورد تمجید قرار گرفته است. امروزه بخش اعظم شیر تولیدی در جهان از گاو حاصل می­شود. افزایش تولید شیر هر گاو نتیجه­ی اصلاح نژاد، تغذیه صحیح­تر و مدیریت بهینه است.

داشتن نمره‌ی وضعیت بدنی مناسب در موقع خشك كردن، زایمان و مراحل مختلف شیردهی منجر به افزایش تولید شیر خواهد شد. نمره وضعیت بدنی یك روش ذهنی و دیداری برای ارزیابی مقدار انرژی ذخیره شده به صورت چربی در بدن حیوان زنده می­باشد (بدون توجه به اندازه و وزن بدن).

با افزایش سطح تولید شیر، نمره‌ی وضعیت بدنی اهمیت بیشتری می‌یابد. موقعی كه گاوها تولید شیر بالایی دارند، باید خوراك بیشتری در اوایل شیردهی مصرف كنند تا كل انرژی مورد نیاز آن‌ها تامین شود اما به دلیل كاهش مصرف ماده خشك در اوایل شیردهی، تامین این نیاز بالا از خوراك مصرفی ممكن نیست و بیان شده است كه نیازهای انرژی گاوهای شیری در طول اوایل شیردهی می­تواند توسط مصرف خوراك و جابه­جایی ذخایر بدن تامین گردد[85]. این ذخایر شامل چربی و پروتئین است كه به وسیله تجزیه آن­ها، چربی و پروتئین مورد نیاز برای سنتز شیر در دسترس دام قرار می‌گیرد. به خصوص بافت چربی نقش مهمی در تنظیم انرژی مورد نیاز دام ایفا می‌كند. در گاوهای شیری، قبل از زایمان بافت چربی به افزایش میزان تجزیه لیپید سازگار می‌شود[64]. و بعد از زایمان، تجزیه لیپید موجود در بافت چربی به صورت چشم­گیر افزایش می­یابد[67،64]. یك برنامه منظم ارزیابی نمره‌ی وضعیت بدنی می­تواند به تشخیص مشكلات سلامتی بالقوه قبل از آن كه بتوانند به طور معنی­داری تولید شیر را كاهش دهند كمك كند. كاهش زیاد نمره‌ی وضعیت بدنی بعد از زایمان ممكن است با وقوع بیماری‌های متابولیكی ارتباط داشته باشد[41].

افزایش توانایی ژنتیكی گاوها برای تولید شیر در نتیجه بهبود تغذیه و مدیریت، علی رغم افزایش تولید شیر منجر به كاهش عملكرد تولیدمثلی شده است. كاهش عملكرد تولیدمثلی گاوهای شیری بیش از چند دهه است كه به مسئله­ی جدی در صنعت پرورش گاوهای شیری تبدیل شده است[82،76،۱3]. تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند كه بین نمره‌ی وضعیت بدنی در موقع زایمان و اوایل شیردهی با عملكرد تولیدمثلی ارتباط وجود دارد[63،58،54،42،41]. اهداف این طرح شامل بررسی اثر نمره‌ی وضعیت بدنی در زمان زایمان بر فاصله زایمان تا اولین تلقیح، میزان گیرایی از اولین تلقیح، روزهای باز، تعداد تلقیح منجر به ازای هر آبستنی و نسبت آبستنی، ارزیابی اثر اسكور بدنی بروز برخی بیماری‌های تولید­مثلی در گاوهای شیری، ارزیابی اثر اسكور بدنی بر میزان تولید شیر در گروه­های مذكور در زمان زایمان می‌باشد.