“
پورتس– سن سن برنر[۳۴](Sensenbernner,portes)1323:1993
پوتنام، ( Putnam)، ۶۷:۱۹۹۵فوکویاما، (Fukuyama)، ۱۰:۱۹۹۵بلی وو، اوریلی، وید (Belliueau Wade [۳۵] O:Reilly,)، ۱۵۷۲:۱۹۹۶توماس[۳۶]،( Thomas) ، ۱۱:۱۹۹۶اینگل هارت[۳۷]،( Inglehart)، ۱۸۸:۱۹۹۷اینگل هارت[۳۸]،( Inglehart)، ۱۸۸:۱۹۹۷فوکویاما ،(Fukuyama)،۱۹۹۷پنار[۳۹]، ( Pennar)، ۱۵۴:۱۹۹۷برهم و راهن[۴۰]، ( Rahn , Brehm)،۹۹۹:۱۹۹۷بورت، ( Burt)، ۳۵۵:۱۹۹۷
ناهاپیت و گوشال
(Nahapiet & Ghosal
۱۹۹۸، ۲۴۳
پورتس[۴۱]،(Ports)، ۱۹۹۸، ۶پورتس[۴۲]،(Ports)، ۱۹۹۸، ۶“سرمایه اجتماعی توانایی کنش گران در تضمین منافع صرفا به علت عضویت آنان در شبکه های اجتماعی یا سایر ساختارهای اجتماعی است”.وول کاک[۴۳]، ( Woolkock ) ، ۱۹۹۹، ۱۸“سرمایه اجتماعی شامل اطلاعات ، اعتماد، و هنجارهای دو سویه ذاتی شبکه های اجتماعی هر فرد است”.نوکه[۴۴]، (Nnoke)،۱۸:۱۹۹۹
“سرمایه اجتماعی فرایندی است که کنش گران اجتماعی طی آن فرایند شبکه ارتباطات درون و بین سازمان را برای دستیابی به منابع سایر کنش گران اجتماعی خلق و بسیج
می نمایند”.
وول کاک و نارایان[۴۵]، ( Woolcock & Narayan)،۲۲۵:۲۰۰۰“سرمایه اجتماعی عبارت است از هنجارها و شبکه هایی که به مردم برای کنش جمعی یاری می رساند. مهم آن نیست که چه می‌دانی مهم آن است که چه کسی را می شناسی”.دایره المعارف MIA ، ۱۴۹:۲۰۰۱“سرمایه اجتماعی مانند سرمایه طبیعی واژه ای است که از سوی اقتصاددانان بورژوا برای اشاره به عوامل برونی که به سرمایه داده هایی می افزاید یا به وسیله ستانده هایی از آن می کاهد و قادر به از بین رفتن توسط سرمایه و یا گنجانیدن در درون سرمایه است، به کار می رود”.“سرمایه اجتماعی مانند سرمایه طبیعی واژه ای است که از سوی اقتصاددانان بورژوا برای اشاره به عوامل برونی که به سرمایه داده هایی می افزاید یا به وسیله ستانده هایی از آن می کاهد و قادر به از بین رفتن توسط سرمایه و یا گنجانیدن در درون سرمایه است، به کار می رود”.“سرمایه اجتماعی ایده ای است که اکنون در ایالات متحده و دراروپا گرچه به معانی و نتایج و آثار گوناگون، اما به گستردگی تمام مورد بحث قرارمی گیرد و به کار می رود. در سنت ایالات متحده، سرمایه اجتماعی بر پایه انسجام اجتماعی، اجتماع محلی گرایی و مشارکت مردم سالارانه محلی شکل می‌گیرد و متکی به ارزش ها و هنجارهای جامعه مدنی است. اما سرمایه اجتماعی در نگاه اروپایی بیشتر نهاد محور است که بر روابط در درون خانواده و سرمایه اجتماعی ناشی از آن و حقوق و مسئولیت های فرد در درون سازمان های اجتماعی تأکید می‌کند”.“اقتصاددانان غالبا به ملاطی که جامعه را به هم می پیوندد سرمایه اجتماعی گویند”.“به بیان کلی سرمایه اجتماعی به ارزش ها و هنجارهایی مرتبط است که از پیوندها و روابط متقابل گروهی و اجتماعی تفاهم شده مردم نشأت گرفته و به نوبه خود پدید آورنده آن پیوندها و روابط نیز محسوب می‌شوند”.روزالیندادواردز [۴۶](Rosalind Edwards)، ۸۱:۲۰۰۴“به بیان کلی سرمایه اجتماعی به ارزش ها و هنجارهایی مرتبط است که از پیوندها و روابط متقابل گروهی و اجتماعی تفاهم شده مردم نشأت گرفته و به نوبه خود پدید آورنده آن پیوندها و روابط نیز محسوب می‌شوند”.چای یووا و دیگران ،( Chay yue et.al wah) ، ۱:۲۰۰۵“سرمایه اجتماعی با در اختیار قرار دادن دانش مفید در مورد فرصت های موجود آن هم از طریق شبکه پیوندها کنش های افراد درون ساختار اجتماعی را تسهیل می‌کند”.موریل مینات[۴۷] ،( Murille Mignot) ،۱:۲۰۰۵” سرمایه اجتماعی موضوعی مربوط به سازمان اجتماعی است و منبع بالقوه ارزش محسوب می شود که میتوان آن را برای اهداف راهبردی و منفعت محور مهار کرد و تبدیل نمود” .
۲-۲-۴- نقش سرمایه انسانی و افراد در سرمایه اجتماعی سازمان
تئوری سرمایه انسانی بیان می‌دارد که افراد انتخاب های عقلانی، را برای سرمایه گذاری بیشتر در زمان، تلاش و پول، آموزش، تحصیلات و تجربه، انجام می‌دهند. سرمایه انسانی قابل جابجایی بوده و متعلق به سازمان ها نیست زیرا کارکنان، مالکان سرمایه انسانی هستند که در مورد میزان سرمایه گذاری در سرمایه انسانی تصمیم می گیرند، سرمایه انسانی از طریق سرمایه گذاری ها در افزایش دانش، مهارت، استعدادها و دانستنی های افراد ایجاد ارزش می کند. یک نوع سرمایه گذاری در سرمایه انسانی، تحصیلات است به گونه ای که در سطوح بالاتر تحصیلات منعکس کننده سرمایه گذاری بیشتر در سرمایه انسانی است. همچنین اعتقاد بر این است که سن، شکل دیگری از سرمایه انسانی است. به طوری که کارکنان جوان تر می‌توانند زمان و تلاش بیشتری را برای افزایش شایستگی های خود، در مقایسه با کارکنان مسن تر اختصاص دهند.(لین و هانگ[۴۸] ، ۲۰۰۵ ، ص ۱۹۴ ) مباحث سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی تشریح می‌کنند که چگونه مدیران بر ارزش های بیشتری دست می‌یابند. بعضی مدیران از درآمدهای بالا خشنود می‌شوند و برخی از پیشرفت سریع تر، گزارشات سرمایه اجتماعی حاکی از وجود تفاوت هایی در سطح توانایی افراد است. بعضی مدیران از اهمیت ویژه ای برخوردار می‌باشند مدیرانی که پاداش بیشتری دریافت می‌کنند زیرک ترند و یا تجربه بیشتری دارند. سرمایه اجتماعی بر ارزشی که مدیر از طریق دیگران به دست می آورد متمرکز است. نابرابری ها از تفاوت در زمینه هوش، تحصیلات و از ارشدیت و جایگاه مدیر در ساختار اجتماعی ناشی می شود. بخشی از ارزشهایی که مدیر به سازمان می افزاید ناشی از توان هماهنگ نمودن افراد دیگر برای شناسایی فرصت ها جهت افزایش ارزش و بهره برداری بیشتر از فرصت ها می‌باشد . اصول مرتبط با ساختارهای مطمئن شبکه ارتباطات که موجب افزایش توانایی مدیران برای شناسایی و توسعه فرصت ها از طریق سرمایه اجتماعی می‌گردد عبارتند از:
۱ – سرمایه اجتماعی از سرمایه انسانی متفاوت است. سرمایه اجتماعی، خصوصیتی است که بین افراد ایجاد
می شود در حالی که سرمایه انسانی خصوصیات افراد است سرمایه گذاریهایی که سرمایه اجتماعی را ایجاد
می‌کند، اساسا از سرمایه گذاری هایی که به وسیله سرمایه انسانی ایجاد می شود متفاوتند.
۲- سرمایه اجتماعی مکمل مفهومی سرمایه انسانی است جایی که سرمایه انسانی به توان فردی اشاره دارد سرمایه اجتماعی به فرصت ها اشاره دارد. بیشتر مدیران سرمایه اجتماعی از طریق سرمایه انسانی شان به نتایج بهتری دست می‌یابند زیرا می‌توانند از این طریق فرصت ها را شناسایی و توسعه دهند. ( تیمبرلک[۴۹] ، ۲۰۰۵ ، صص ۳۸-۳۷ ) شاید مهمترین و بدیع ترین تحولی که ظرف سی سال گذشته در آموزه های اقتصاد آموزش اتفاق افتاده ،پدید آمدن این نظر بوده است که مفهوم سرمایه فیزیکی به همان معانی که در ابزارها ماشین آلات و دیگر تجهیزات تولیدی به عینیت می‌یابد را میتوان به سرمایه انسانی تعمیم داد. درست همان طور که سرمایه فیزیکی با تغییراتی در مواد مختلف برای شکل دادن به ابزارهایی به وجود می‌آید که کارشان تسهیل تولید است، سرمایه انسانی هم با تغییراتی در اشخاص ایجاد می شود، بدین معنی که این تغییرات اخیر، مهارت ها و قابلیت هایی در اشخاص پدید می آورند که آن ها را قادر می‌سازند تا به شیوه های تازه ای عمل کنند.
“
