.estp-changedby-essin a{color:#0040FF !important}

هایپرترمیا با  استفاده از  نانوذرات

مشکل عمده­ی درمان در دیگر روش­های هایپرترمیا، دست­یابی به توزیع حرارت همگن در بافت تحت درمان و عدم توانایی در انتخاب تومور می باشد، زیرا این روش ها در بهترین شرایط، گرما را به یک منطقه اعمال می­ کنند، در نتیجه دیگر بافت های اعضای بدن نیز به خطر می افتند.

درمان سرطان مبتنی بر فناوری نانو، نوع خاصی از گرما درمانی بینابینی با بهره گرفتن از نفوذ حرارت انتخاب شده به سلول های تومور است. این روش درمان، یکی از اولین کاربرد­های فناوری نانو در پزشکی بوده که بر مبنای گرمایش نانو ذرات اکسید آهن در یک میدان مغناطیسی خارجی( AC) می باشد. این تکنیک شامل قراردادن ذرات مغناطیسی در داخل تومور و سپس گرم­کردن آن­ها توسط یک میدان مغناطیسی خارجی می باشد. به این روش، هایپرترمیای سیال مغناطیسی[1] (MFH) یا نانو هایپرترمیا می گویند. بسته به طول مدت درمان و درجه حرارت تومور به دست آمده، سلول های سرطانی به طور مستقیم نابود شده و یا برای شیمی­درمانی یا رادیودرمانی آماده می­شوند. این نانوذرات در منطقه باقی مانده و این امکان را می­ دهند تا بتوان درمان را تکرار کرد. درمان­های حرارتی به واسطه­ نانوذراتی که در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفته­اند، با بهره گرفتن از هر یک از میدان های فرکانس رادیویی، مغناطیسی متناوب و یا تابش نزدیک به مادون قرمز به عنوان منبع انرژی به کار می­روند. در استفاده از این روش طرح های مختلفی از ساختار نانوذرات و لیپوزوم های حساس به حرارت جهت توسعه و تحویل انرژی وجود دارد.

1-6- عوارض جانبی هایپرترمیا

هایپرترمیا عمدتا در بخش تشعشع آنکولوژی و توسط آنکولوژیست انجام می شود. معمولا این روش به عنوان یک ابزار کمکی در استراتژی درمان عمل کرده و همراه با رادیودرمانی و شیمی درمانی استفاده می شود. بسیاری از درمان های هایپرترمیا با بهره گرفتن از دستگاه های خارجی و انتقال انرژی به بافت توسط فن آوری های EM انجام می گیرد. ارزیابی خطر قرارگرفتن انسان در معرض EM یا گرمای مربوط به آن وظیفه ی دشواری است، زیرا این ارزیابی شامل بسیاری از متغیرهای فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی می باشد. حداکثر مقدار EM که می توان انسان را در معرض آن قرار داد (MPE) که به آنها مقادیر مرجع نیز می گویند، دائما در حال تغییرند. لازم به ذکر است که بر اساس مطالعات فراوانی که از قرار گرفتن انسان تحت امواج الکترومغناطیسی بدست آمده است، گفته می شود که اگر این امواج کمتر از حد مجاز(MPE) باشند، این عمل از نظر پزشکی ایمن خواهد بود. در روش WBH اگر دما پایین تر از °C 43  نگه داشته شود، اغلب بافت های سالم آسیبی نمی بینند، اما به علت تفاوت در مشخصه­های بافت ها، ممکن است در بعضی از نقاط دماهای متفاوتی داشته باشیم. این مشکل باعث ایجاد جراحت، تاول و یا درد خواهد شد. چربی زیر پوست چهار برابر بافت های زیرین انرژی جذب می کند که می تواند مشکلاتی نظیر محدود کردن درجه حرارت در نقاط گرم و افزایش بروز سوختگی پوست شود. با این حال، درمان بی­خطر با بهره گرفتن از هایپرترمیا را می­توان توسط تومورهای نزدیک به چشم نشان داد. زمانی که با درمان به روش هایپرترمیا، تومور ناپدید شده، در حالی که چشم سالم و دست نخورده باقی مانده است.در پایان باید گفت که WBH را تنها می­توان برروی بیمارانی که از لحاظ سلامتی در وضعیت مناسبی به سر می برند، به کار برد.

[1] Magnetic Fluid Hyperthermia