شناسایی سیستمهای سازهای یکی از موضوعات پویا در محدودهی مهندسی زلزله است [1]. روشهای شناسایی سازه به طور مشخص از تئوری در دو زمینه پردازش سیگنال و دینامیک سازه بهره میگیرند که در این میان سیگنال نقش مهمی را ایفا میکند [1]. لذا در تحقیق پیشرو تلاش داریم تا با استفاده از تبدیل هیلبرت در قیاس با دیگر تبدیلات ریاضی از جمله فوریه به بررسی و تحقیق دربارهی تعیین خسارت در تیرهای بتنی بپردازیم.
1-2 کلیات تحقیق
در آزمایشات مبتنی بر ارتعاش، فرض بر این است که اختلال در یک سیستم سازهای باعث ایجاد تغییرات درسیگنالهای ارتعاشی اندازهگیری شده خواهد شد. بنابراین کمیتهای فیزیکی مرتبط و حساس به خواص سازهای مورد نظر برای اهداف کنترل باید انتخاب شود [1].اَنجام آزمایشهای لرزهای بر روی سازهها مطمئنترین راه برای تعیین خواص دینامیکی آنهامیباشد. این آزمایشات در سالهای اخیر در کشورهای پیشرفته به عنوان روشی قابل قبول برای شناخت خواص سازهها به دَفعات مورد استفاده قرار گرفته است ودر ایران نیز نمونههایی از این آزمایشات انجام گرفته است.تبدیلِ هیلبرت به عنوان روشی نوظهور در پردازش سیگنال نامانا و غیرخطی توسعه داده شده است [2].
اخیراً با گسترش این روش، روشهای شناسایی سازهای نیز براساس آن پیشنهاد شده است [1]. تبدیل هیلبرت از دوبخش تجزیه تجربی مُودی و تحلیل طیفی هیلبرت تشکیل شده است.برای اِرتقاء عملکرد تبدیل هیلبرت تاکنون تحقیقات زیادی صورت پذیرفته امّا بیشتر تمرکز این تحقیقات بر روی قسمت تجزیه مودی بوده [3و4] و برروی قسمت تحلیل طیفی هیلبرت کار نسبتاً کمتری انجام شده است[5]. پاسخی که برای استفاده از روش مورد نظر این پروژه است،مقادیرجنبشی قابل اندازهگیری در تست ارتعاشی، داده های شتاب می باشد.
1-3 خلاصه ای بر پایش سلامتی سازه
پایش سلامتی سازهها در دهههای اخیر به دلیل افزایش نیاز به پایش دایم سازههای بزرگ به زمینه تحقیقاتی مناسب تبدیل شده است.شناسـایی آسیب در یک سازه از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا کشف زود هنگام آسیب میتواند از خرابی فاجعهبار سازه جلوگیری کند. شناسایی آسیب بدون نیاز به تخریب سازه با استفاده از پاسخهای فرکانسی توجه علاقمندان زیادی را در دههی اخیر به خود جلب کرده است.
تغییر در مشخصات فیزیکی سازهها مثل سختی ،جرم و میرایی به علت آسیب، پاسخهای فرکانسی سازه را تغییر میدهد. اصل اساسی بیشتر روشهای شناسایی آسیب این است که آسیب موجود در سازهها، خواص سختی، جرم و خواص استهلاك انرژی سیستم را که با استفاده از پاسخ دینامیکی اندازهگیری شده سیستم بدست میآید، تغییر خواهد داد.
این شناسایی میتواند برای درنظرگرفتن اقدامات احتیاطی انجام شود تا در صوررت لزوم برای کار تعمیر و نگهداری سازه برنامهریزی کنیم. بطور سنتی برای شناسایی آسیب در سازههای عمرانی از بازرسیهای چشمی استفاده میکنند.
تشخیص آسیب در سازههای بزرگ به روش بصری محیطی امری هزینهبَر و غیر مؤثر به حساب میآید. لذا به این دلیل روشی که بتواند به صورت مؤثر رخداد آسیب را شناسایی و محل آن را معلوم کند مورد نیاز است.بنابراین، روشهای غیرمستقیمی که بتوانند به طور مداوم سازه را پیش از آنکه به وضعیت بحرانی برسد برای تشخیص مشکلات آن بازرسی کنند، ضرورت دارند.پایش سلامتی سازه،پاسخ سازه را تحت انواع بارگذاری کنترل شده و کنترل نشده تحلیل میکند.
1-4 کلمات کلیدی به کار برده شده در این پروژه
این فصل با تعریف اصطلاحات به کار رفته در این پروژه ادامه مییابد.
1-4-1 آسیب
آسیب میتواند به عنوان تغییرات وارد شده به یک سیستم که در عملکرد حال وآینده سیستم تأثیر منفی میگذارد، تعریف شود. معنی ضمنی این تعریف این است که آسیب در مقایسه بین دو حالت سیستم که یکی از آنها حالت اولیهی سیستم، که اغلب حالت آسیب ندیده است وحالت دوم که حالت آسیب دیده سیستم است، تعریف میشود.
این تحقیق، روی مطالعهی شناسایی آسیب در سیستمهای سازهای تاکید دارد. بنابراین تعریف آسیب محدود خواهد شد به تغییرات خواص مصالح وخواص هندسی سیستم که در عملکرد حال و آینده آن تأثیر منفی دارد. به عنوان مثال،وقتی یک تَرك در یک سازه ایجاد میشود، درهندسه سازه تغییر ایجاد میکند که این باعث تغییر سختی سیستم میشود. بسته به اندازه و بار اعمالی به سیستم اثرات مضر این ترك ممکن است فوری باشد یا اینکه ممکن است مقداری طول بکشد تا کارکرد سیستم را تَغییر دهد. آسیب میتواند از وقایع مورد انتظار مانند خوردگی ایجاد شود یا اینکه از وقایع فوقالعاده و غیرمنتظره مثل موج، توفان و زلزله ایجاد شود.
1-4-2کنترل سلامت سازه
فرآیند سنجش سلامت سازه تحت عنوان کنترل سلامت سازه نامگذاری شده است. در انجام کنترل سعی میکنیم تا ورودیها و پاسخهای سازه را اندازهگیری کنیم.هدف از آن، این است که از پاسخها و ورودیها طی یک آنالیـزمـعکوس برای استخراج مشخصههای سازه و ردیابی تغییرات آنها و در نتیجه تشخیص شروع آسیب و خرابی در شرایط سازهای استفاده کنیم. سپس از مُدلسازی عددی سازه و تحلیل مجدد آن با توجه به شرایط موجود، برای ارزیابی کارایی سازه استفاده میشود تا در صورت لزوم نسبت به مقاومسازی آن اقدام گردد.
در حقیقت و به سخن دیگر، فرآیندSHM [1] یک سیستم سازهای عبارت است از: زیر نظر گرفتن سیستم با اسـتفاده از اندازهگیری پاسخهای دینامیکی از طریق حسگرها، و همچنین استخراج مُشخصههای حساس به آسیب سازه با استفاده از نتایج اندازهگیریها، و آنالیزتَحلیلی این مشخصهها برای معین کردن وضعیت کنونی سلامت سیستم؛ هر چند به صورت کلی این امر تحلیل پیچیدهای نیاز دارد[6].
1-4-3 آسیب خطی و غیر خطی
آسیب را میتوان به دو دسته خطی و غیرخطی تقسیم کرد.اگر سازهای پس از وقوع آسیب به صورت خطی رفتار کند آسیب را خطی واگر سازه بصورت خطی رفتار نکند آسیب را غیرخطی مینامیم.بطور مثال ترک ناشی از خستگی در شفت دوار که تحت بارگذاری دایم قرار دارد نمونهای از تَرک غیرخطی است.در بسیاری از روشهای تشخیص آسیب نوع آسیب از نوع خطی فرض میشود.
1-4-4 شیوههای تشخیص آسیب (محلی و جامع)
روشهای تشخیص کنونی آسیب را میتوان به دو نوع محلی وجامع تقسیم کرد.در روشهای تشخیص آسیب محلی، مکان تقریبی آسیب شناسایی شده و سازه را به صورت محلی تحلیل میکند. ناحیهی آسیب دیده جهت تشخیص مؤثر باید در دسترس باشد.روشهای استفاده از اَمواج صوتی از این دست هستند.