یکی از شاخص های امنیت، توسعه گردشگری در کشور است که می تواند در قالب های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تجلی پیدا کند. همین طور وجود صنعت گردشگری در یک منطقه و تردد گردشگران در یک مقصد موجب به وجود آمدن امنیت می شود اما این قضیه همیشه صادق نیست، چون در برخی مواقع وجود پدیده گردشگری و رفت وآمد گردشگران باعث ناامنی شده است. با این وجود صنعت گردشگری و مقوله امنیت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. یعنی اگر امنیت نباشد، صنعت گردشگری نیز عرض اندام نخواهد کرد. امنیت در معنای گسترده یکی از مهم ترین مسائلی است که در میزان تقاضای گردشگران خارجی برای سفر به ایران و هر کشور دیگر تاثیر گذار است. به این ترتیب امنیت داخلی وملی شاخص ترین عامل گسترش گردشگری در هر کشوری است که می خواهد خود را با مشخصات کشورهای پیشرو

 در امرتوریسم تطبیق دهد. اکنون کارشناسان گردشگری بر این باورند که رابطه امنیت ملی و گردشگری باید موردتوجه قرار گیرد به طوری که تعریف جدیدی از امنیت ملی درسایه حضور گردشگران خارجی و شناخت واقعیت های داخلی و انتقال آنها به خارج یک ابزار ضروری و لازم است. نقش و تاثیر صنعت جهانگردی در ترسیم امنیت ملی یک کشور چنان است که اکثریت کشورهای توسعه یافته با وجود دارابودن منابع کلان اقتصادی و درآمد، ترجیح می دهند روی صنعت توریسم متمرکز شوند. حضور مستقیم بازدیدکنندگان و گردشگران در یک کشور علاوه بر توسعه اقتصادی و تبادلات فرهنگی، آن کشور را به عنوان یک قطب امن گردشگری به جهانیان معرفی می کند. استان گیلا ن با دارابودن پتانسیل جغرافیایی از جمله دریا، ساحل، کوه و جنگل و سایر جاذبه های گردشگری همیشه مورد توجه گردشگران بوده و با ورود این مسافران یکی از سازمانهای درگیر را می توان پلیس راهنمایی و رانندگی دانست که در صدد امنیت جان گردشگران می باشند. لذا این پایان نامه در تلاش است به  تحلیل پایگاههای راهنمایی و رانندگی و نقش آن در احساس امنیت گردشگری درحوزه غرب پرداخته براین اساس به پنج فصل زیر تقسیم شده است.

فصل اول :  کلیات تحقیق

فصل دوم : مرور منابع، ادبیات تحقیق و پیشینه تحقیق

فصل سوم : روش اجرای تحقیق، مواد و روش

فصل چهارم : تجزیه تحلیل داده ها و یافته های تحقیق

فصل پنجم : بحث، نتیجه گیری و پیشنهادات می باشد.

این تحقیق مشتمل بر جدول، نمودار،  نقشه و تصویر و مآخذ فارسی و لاتین و   صفحه می باشد.

1بیان مسئله

امنیت از عوامل تأثیر گذار در توسعه و ترویج توریسم و جهانگردی در یک کشور میباشد. امنیت اولین و اساسی ترین نیاز یک گردشگر محسوب میشود. آسایش، راحتی و امنیت از مسائل و عوامل است که میتواند انسان را به سوی گردشگری فرا خواند. توسعه صنعت گردشگری در یک کشور نشانگر ثبات امنیت ملی است و یک از علل رونق گردشگری در کشور توجه دولت به تامین امنیت گردشگری است (ارمغان، 1391، ص2).

امنیت مالی و جانی گردشگران به طور مستقیم برمیزان جذب گردشگر مؤثراست و فقدان آن توسعه گردشگری را ناممکن می سازد. ایران جزو ده کشور اول دنیا از نظر داشتن جاذبه های گردشگری است، اما به علت عدم برنامه ریزی و بی توجهی به این صنعت عظیم از کسب در آمدهای ناشی از آن بی بهره مانده است. استان گیلان با داشتن جاذبه های تاریخی، شرایط آب و هوایی و موقعیت جغرافیایی از پتانسیل بالایی در جذب گردشگری برخوردار است. قابلیت دسترسی به خدمات و تسهیلات شهری یک معیار اساسی برای ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق مسکونی محسوب می گردد. بنابراین ارزیابی، پتانسیل ومحدودیت های موجود در هر منطقه در خصوص خدمات وتسهیلات مورد نیاز، از اصول اولیه برنامه ریزی شهری است.

مناطق غربی گیلان  بعد از فروپاشی شوروی سابق و باز شدن مرزآستارا به کشور های همجوار و وجود منطقه آزاد تجاری و بخصوص به جهت دارا بودن خط ترانزیت رشت به آستارا  با موقعت جغرافیایی خاص این منطقه و همجواری سه ناحیه ساحلی، جلگه ای  و کوهستانی، و وجود جنگلهای گیسوم، شفارود و مناطق ییلاقی و دهکده های توریستی از جمله دوران و روشنده و غیره همیشه مورد توجه افراد زیادی بوده و این مناطق افرادزیادی را چه از داخل و چه از بیرون استان پذیرا می باشد. لذا امنیت  این گردشگران در این مناطق بسیار مهم بوده و یکی از نهادهایی که دراین ارتباط بسیار فعالیت می کند پایگاههای راهنمایی و رانندگی در این منطقه از غرب گیلان می باشد. با وجود این پایگاهها و سایر ارگانهای نظامی هرروزه مشکلات متعددی بخصوص در ایام تعطیلات نوروزی و فصول گرم از جمله تابستان در این مناطق بوجود آورده که خود اثرات منفی در اذعان عمومی بوجود می آورد. با توجه به موارد فوق این تحقیق به بررسی و تحلیل پایگاههای راهنمایی و رانندگی و نقش آن در احساس امنیت گردشگری درحوزه غرب گیلان پرداخته و ارائه راهکار می نماید.