.estp-changedby-essin a{color:#045FB4 !important}

• • پایان نامه بررسی جرم شناختی سرقت احشام در استان کهگیلویه و بویراحمد و لرستان
  • پایان نامه بررسی علل و انگیزه سرقت در مشهد و ارائه راهکارهای پیشگیرانه
  • پایان نامه بررسی جرم شناختی سرقت در شهر کرمانشاه با تأکید بر جرم شناسی حقوقی
  • پایان نامه علل و عوامل سرقت در استان قم و راهکارهای پیشگیرانه آن
  • پایان نامه سرقت حدی در فضای مجازی
  • دانلود پایان نامه حقوق درباره:علت شناسی جرم سرقت و راهکارهای پیشگیری از آن
  • دانلود پایان نامهبررسی فقهی و حقوقی جرم سرقت در قانون مجازات ۱۳۹۲
  • پایان نامه با موضوع:شروع به جرم سرقت و کلاهبرداری در حقوق جزای ایران
  • پایان نامه درباره:تحلیل جرم شناختی سرقت از موسسات بانکی
  • دانلود پایان نامه ارشد : پایان نامه جزا – تحلیل جرم شناختی سرقت در فضای سایبری
  • پایان نامه بررسی علل و انگیزه سرقت در مشهد و ارائه راهکارهای پیشگیرانه
  • پایان نامهچالش های موجود در پیشگیری ازسرقت های مقرون به آزار
  • پایان نامه حقوق : سرقت در حقوق کیفری ایران و مذاهب اربعه

• پایان نامه ارشد : بررسی جرم شناختی پدیده سرقت در شهرستان بهشهر و راهکارهای مقابله با آن

سرقت مقرون به تهدید

«تهدید»، کلمه ای عربی و مصدر از باب تفعیل است که در لغت به معانی «ترسانیدن، بیم دادن و بیم عقوبت دادن»، به کار رفته است[۱]و به معانی «عِقاب و زَجر دادن» نیز استعمال شده است؛ خواه به صورت کتبی باشد، خواه شفاهی. در اصطلاح نیز مقصود از تهدید، عبارت از «هر نوع اعمال زور و قدرت برای ترسانیدن متصرّف مال یا شخص و اشخاص دیگر حاضر در صحنه ی جرم در حین سرقت» است. مثل اینکه سارق، پس از حضور در صحنه ی جرم، صاحبخانه را با سلاح کمری تهدید کند که اگر قصد خروج از صحنه و طلب کمک از دیگران داشته باشد، او را هدف قرار خواهد داد، یا اینکه به طرف بگوید که اگر فلان سند را امضاء نکند، او را به قتل خواهد رساند. یا اینکه یکی از فرزندان او را که فعلاً در اختیار دارد، خواهد کشت و امثال آن.[۲]

در مورد اَعمال تهدیدآمیز، باید خصوصیّات طرف و اوضاع و احوال واقعه از هر جهت، در نظر گرفته شود. بدیهی است صرف داشتن خوف از سارق، بدون اینکه از طرف وی عملاً تهدیدی شده باشد، سرقت مقرون به تهدید، تلقّی نخواهد شد.

در مادّه ی ۲۲۳ قانون مجازات عمومی ۱۳۰۴، تهدید با عنوان یک کیفیّت مشدّده ی خاصّ در کنار آزار، مورد توجّه و اشاره ی قانونگذار وقت، قرار گرفته بود. لیکن در قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵، معلوم نیست قانونگذار به چه دلیل و با چه انگیزه ای تهدید را حذف کرده و در مادّه ی ۶۵۲ فعلی، فقط سرقت مقرون به آزار، تصریح شده است. این در حالی است که در مادّه ی ۶۵۱ قانون اخیر، (جایگزین مادّه ی ۲۲۲ قبلی) که سرقت مقرون به تمام پنج شرط مشدّد را بیان کرده، مطابق بند ۵ به عنوان یکی از شرایط لازمه ی تشدید مجازات سارق یا سارقین و آزار یا تهدید کسی در ضمن سرقت اشاره کرده است. از روال کار و متن پیش نویس مادّه ی مورد بحث، این طور به نظر می رسد که حذف کیفیّت مشدّد تهدید، در ماده ی ۶۵۲، مبنی بر مسامحه بوده است. در مادّه ی ۱۴۱ پیش نویس لایحه ی مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، آمده بود: «هر گاه سرقت مقرون به آزار یا تهدید باشد، در صورتی که مرتکب در حکم محارب نباشد، به حبس از سه تا ده سال و شلّاق تا هفتاد و چهار ضربه محکوم می شود و اگر جرحی نیز واقع شده است، علاوه بر مجازات جرم، به حدّاکثر مجازات مذکور در این مادّه محکوم می شود.»

صرف نظر از حذف واژه ی تهدید، از مادّه ی ۶۵۲ قانون مجازات فعلی (مصوّب ۱۳۷۵)، می توان تهدید را نوعی آزار معنوی محسوب نمود. در هر حال، با توجه به قوانین گذشته و اینکه در بند ۵ مادّه ی ۶۵۱ قانون فعلی نیز، به تهدید به عنوان یکی از کیفیّات مشدّده جهت تشدید مجازات سارق اشاره شده است، به علاوه نظر به اینکه سرقت مقرون به تهدید نیز همانند سرقت مقرون به آزار، موجب ترس و وحشت و تشویش قربانی می شود و در واقع نوعی آزار معنوی تلقی شده و تقریباً غیر ممکن است که شخصی بتواند از خود، پیشاپیش در مقابل سارقین که تهدید به خشونت می کنند، محافظت نمایند، لذا تهدید نیز علی رغم عدم تصریح مقنن در مادّه ی ۶۵۲، مورد اشاره و  بررسی قرار گرفت.

[۱] - عمید (حسن)، منبع پیشین، واژه ی «تهدید».

[۲] - به موجب حقوق انگلیس تهدید باید علیه عین شخص (یعنی جسم یا جان صاحب مال یا دیگری) باشد، در حالی که به نظر می رسد در حقوق ما، با توجه به عمومیّت موادّ مربوطه، تهدید علیه مال، ناموس یا آبروی شخص نیز کفایت می کند. این تفاوتی است که بین حقوق ایران و انگلیس از لحاظ معنی و مفهوم «تهدید» وجود دارد.