:
رشد جمعیت و به موازات آن مصرف روز افزون و بکارگیری روش های جدید علمی و فنی باعث افزایش تولید محصولات مصرفی شده و این مرهون استفاده بالای منابع انرژی موجود در جهان می شود. مصرف بی رویه از منابع انرژی و پیامد های نامطلوب زیست محیطی آن
تفکر چاره اندیشی را در بشر قوت بخشیده است. در حال حاظر اصلی ترین منبع انرژی (به طور متوسط در مقیاس جهانی نزدیک به % 70 ) را سوخت های فسیلی مثل زغال سنگ، نفت، و گاز طبیعی به خود اختصاص داده اند و به دنبال این ها منابع سوخت های هسته ای و منابع هیدرولیکی هستند که می توانند به عنوان تامین کننده منبع انرژی مد نظر باشند. سوخت های فسیلی جزء منابع انرژی تجدید نشدنی هستند. محدودیت ها و عدم امکان بازیافت سوخت های فسیلی، سوزاندن نامعقولانه و دیگر فاکتور های منفی نه تنها ضرورت استفاده بهینه و بجا از سوخت های فسیلی را می طلبد، بلکه ضرورت جایگزین کردن منابع انرژی دیگر را به جای سوخت های فسیلی به عنوان مسئله مهم وجدی مطرح می سازد. منابع هیدرولیکی نیز که مربوط به منابع انرژی تجدید شونده هستند مورد استفاده قرار می گیرند. اما هنوز نمی توانند به طور کامل مشخصا و تماما جایگزین سوخت های فسیلی شوند.
امید های فراوانی به سوخت هسته ای و انرژی هسته ای وجود دارد، جاییکه اورانیوم به عنوان سوخت مصرف می شود. اورانیوم نه تنها در سطح زمین بلکه در اعماق اقیانوس ها ی جهان به وفور یافت می شود. این امکان که بتوان تمامی ذخائر اورانیوم را به سوخت هسته ای قابل شکافت تبدیل کرد وجود دارد. با سوختن اورانیوم در راکتور های هسته ای سوخت ثانویه ای بنام پلوتونیوم به دست می آید. تولید سوخت هسته ای ثانویه می تواند موجب کاهش ضرورت استخراج اورانیوم طبیعی شود.
تاریخ پیشرفت و گسترش انرژی هسته ای نسبتا کوتاه است. می توان شروع آن را از راه اندازی اولین نیروگاه برق اتمی در اتحاد جماهیر شوروی سابق در ژانویه 1954 دانست. سپس در پی آن در بریتانیای کبیر 1956، ایالات متحده آمریکا 1958 و در ادامه در بسیاری از کشورهای جهان. عملا در دهه 1950 بود که اولین تجربه صنعتی استفاده از انرژی هسته ای با اهداف صلح آمیز صورت گرفت.
تولید قدرت بواسطه شکافت هسته ای در راکتورهایی که معمولا با سوخت اورانیوم بارگذاری شده است مستلزم یک واکنش زنجیره ای کنترل شده میباشد. عبارت واکنش ذنجیره ای کنترل شده بدین معنی است که سیستم بگونه ای مرتب شده است که تعداد نوترونهایی که باعث شکافت هسته ای در یک نسل (چرخه) میشوند دقیقا برابر با تعداد نوترونهای نسل بعد باشند. در این حالت وضعیت راکتور در حالت تعادل یا به اصطلاح بحرانی است.